เกด

• ต้นเกด เป็นไม้ต้นขนาดใหญ่ ลำต้นค่อนข้างเปลาตรง เปลือกแตกเป็นสะเก็ดสีดำเนื้อไม้สีน้ำตาลแดง เสี้ยนสน แต่เหนียวและ แข็งมาก กิ่งมักคดงอเป็นข้อศอก เรือนพุ่มเป็นกลุ่มกลม ไม่ผลัดใบ ต้นเล็กจะมีกิ่งลักษณะคล้ายหนาม มีใบติดเวียนกัน กันเป็นกลุ่มตามปลาย ๆ กิ่ง ปลายหนามลำต้นยังเล็กอยู่ ถ้าสับเปลือกดูจะมียางขาวซึมออกมา
  
  
  
• ใบเกด รูปไข่กลับ ปลายใบผายกว้าง และมักหยักเว้าเข้าใบจะเรียวสอบมาทางโคนใบ เนื้อใบละเอียดเป็นมันทางด้านบนและ มักเป็นคราบขาวทางด้านล่าง เป็นแขนงใบมักขนานกันและค่อนข้างถี่
  
  
  
• ดอกเกด ดอกเดี่ยวหรือเป็นช่อกระจุกสั้น ออกตามง่ามใบและเหนือรอยแผลใบ ปลายดอกชี้ลง ดอกสีเหลืองอ่อน กลิ่นหอมเล็กน้อย กลีบเลี้ยง 6 กลีบ เรียงเป็น 2 วง วงละ 3 กลีบ กลีบดอกโคนติดกันเป็นหลอดสั้นๆ ปลายแยกเป็นแฉกรูปใบหอก 6 แฉก เกสรเพศผู้สมบูรณ ์และไม่สมบูรณ์อย่างละ 6 อัน
  
  
  
• ผลเกด ผลกลมรี ส่วนบนมีก้านเกสรเพศเมียติดค้างอยู่เป็นติ่งแหลม ฐานผลมีกลีบเลี้ยงที่เจริญขึ้นมารองรับ ผลสุกสีเหลืองหรือเหลืองอมส้ม เนื้อนุ่ม มี 1-2 เมล็ด เมล็ดแข็ง สีน้ำตาลแดงเป็นมัน รูปไข่
  
  
  

• ผล กินเป็นยาฝาดสมาน และบำรุงกำลัง แก้ร้อนในกระหายน้ำ แก้ท้องผูก
• ผลและเมล็ด ทำให้ผิวหนังอ่อนนุ่ม
• เมล็ด บรรเทาอาการระคายเคือง รักษาแผลเปื่อย และแผลพุพอง
• เปลือก เป็นยาแก้เลือดออกตามไรฟัน แก้เหงือกอักเสบ แก้ไข้ เป็นยาฝาดสมาน และเป็นยาต้านพิษ ช่วยขับปัสสาวะ ลดอาการไข้  ช่วยบำรุงกำลังให้แข็งแรง บำรุงเลือด บำรุงหัวใจ ป้องกันการเกิดอาการหลอดเลือดหัวใจตีบ