ชื่อสมุนไพร : เปล้าเงิน
ชื่ออื่นๆ : เปล้าน้ำเงิน, เปล้าหลังเงิน, กะโดนหิน, เป้าน้ำเงิน
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Croton cascarilloides Raeusch
ชื่อวงศ์ : EUPHORBIACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
- เปล้าเงิน เป็นไม้ต้นหรือไม้พุ่มขนาดเล็ก สุง 1-3 เมตร กิ่งก้านเรียวเล็ก
- ใบเปล้าเงิน เป็นใบเดี่ยว ติดหนาแน่นเป็นช่วงๆ กใล้ปลายกิ่ง รูปขอบขนานแกมรูปหอก ขอบใบเรียบหรือ
หยักเพียงเล็กน้อย โคนใบสอบแคบ ปลายใบแหลม กว้าง 3-7 เซนติเมตร ยาว 5-16 เซนติเมตร ด้านล่างปกคลุมด้วยเกล็ดสีเงินปนสีน้ำตาลหนาแน่น ก้านใบยาว 16 เซนติเมตร
- ดอกเปล้าเงิน สีขาวครีม ออกเป็นแกนช่อที่ปลายยอด มักจะออกทีละ 2 ยอด ยาว 1.5-7 เซนติเมตร ดอกทั้ง
สองเพศอยู่บนช่อดอกเดียวกัน ดอกเพศผู้รูปกลม ขนาดประมาณ 3 มิลลิเมตร กลีบดอก 5 กลีบ รูปไข่กลับ เกสรผู้ 15 อัน ดอกเพศเมียขนาดใหญ่กว่าดอกเพศผู้ กลีบดอก 5 กลีบ ลักษณะคล้ายเส้นด้ายยาวประมาณ 2 มิลลิเมตร
- ผลเปล้าเงิน มีลักษณะเป็น 3 พูติดกัน ขนาดผ่าศูนย์กลาง 6-7 มิลลิเมตร สีเขียว เมล็ดรูปรี ด้านหนึ่งแบน
ยาวประมาณ 4 มิลลิเมตร
ส่วนที่ใช้เป็นยา : ใบ, เปลือกต้น, ราก, แก่น
สรรพคุณ เปล้าเงิน :
- ใบ รสร้อน ใช้สูบแทนบุหรี่
- เปลือกต้นและราก รสเฝื่อน ต้มดื่มแก้ไข้ แก้อาเจียน
- เปลือกต้นและแก่น ต้มดื่มบำรุงโลหิตสตรีให้สมบูรณ์
พบตั้งแต่ตอนใต้ของจีน คาบสมุทรอินโดจีน จนถึงมาเลเซีย ขึ้นกระจัดกระจายตามไหล่เขาในป่าดงดิบและตามที่ราบในป่าโปร่ง เหนือระดับน้ำทะเลไม่เกิน 400 เมตร ติดดอกออกผลระหว่างเดือนกุมภาพันธ์-กรกฎาคม
- หนังสือพรรณไม้สวนพฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ เล่ม 2